wtorek, 3 listopada 2015

Wystawa malarstwa Katarzyny Słuchockiej

Od 6 do 13 listopada 2015 r. w Galerii U JEZUITÓW prezentujemy wystawę malarstwa Katarzyny Słuchockiej zatytułowaną "Kontynuacja". Wernisaż wystawy odbędzie się 6 listopada o godz. 18.30.

Wystawa będzie dostępna:
sobota, niedziela - 12.00-16.00
pon, wt, śr,  14.00-18.00
czwartek 14.00-16.00
 



Ktoś obeznany w krajowych prądach artystycznych ostatniego półwiecza bez trudu rozpozna poznański rodowód stylistyczny Katarzyny Słuchockiej. Bowiem w jej malarstwie rzuca się w oczy „konceptualistyczny” stygmat, odniesienie do antyestetycznej teorii Josepha Kosutha znanej z tautologii „Sztuka jest definicją sztuki” (ma status samej w sobie i funkcję wyłącznie dla siebie), której to doktrynie na poznańskiej akademii przez wiele lat przyglądano się bacznie zarówno pod względem analizy filozoficznej (vide krytyk sztuki Andrzej Kostołowski) jak i praktyczno-warsztatowej (pod auspicjami rektora ASP Jarosława Kozłowskiego; a w grafice Izabelli Gustowskiej). Słuchocka dobrze wsłuchuje się w puls bijący z miejscowych źródeł (o dyskursywności sztuki współczesnej rodem z konceptualizmu), które dla jej drogi twórczej wydają się najbardziej nośne, można by powiedzieć – niejako „darowane”: będąc czynnym architektem związanym zawodowo z Politechniką Poznańską, musi stale zmierzać się z zagadnieniami budowlano-urbanistycznymi z naddatkiem piękna, zatem – chcąc zachować jedność podejścia do szeroko rozumianej przestrzeni plastycznej – odrzuca (i słusznie) malarstwo spontanicznego gestu, jako nieprzystające do osobistego temperamentu i funkcjonowania na co dzień. Filtruje zatem emocje poprzez intelektualne doświadczenia własne jak i wywiedzione z kontekstu, jakim był/jest(?) miejscowy, charakterystyczny i znaczący ów antyestetyczny ferment (vide naprowadzający podpis pod jednym z obrazów „konceptualnie”).

Malarka nie zaleca się oglądającym, wręcz odwrotnie – stawia przed nimi zagadnienie zgłębiania świata poprzez sztuki plastyczne na równi do swych intelektualnych dociekań i dobieranych indywidualnych środków warsztatowych. Nie jest to łatwe – jako widz znaleźć się w polu takiej wymaganej symetrii.

Podkreślmy zatem: Katarzyna Słuchocka prezentuje własną jedność postawy i kreacji. Podobać się może odbiorcom lubiącym filtrowanie emocji ku ekwiwalentyzacji świata poprzez jego ekranizację w formie obrazów. Stajemy przed zbliżeniem planu, pogrubionymi cieniami linii – czując, że „subskrypt” przedstawionej materii ma gdzieś w oddali (której istnienie tylko mniej więcej określa autorka) swoje metafizyczne zakorzenienie. Już samo zmierzanie tą ścieżką stanowi przygodę, której widz, bez własnego umysłowego wysiłku, nie będzie w stanie doświadczyć. To sztuka samozwrotnej gry intelektualnej PROMOTORA z odbiorcą. (Zygmunt Korus)


Katarzyna Słuchocka

Urodzona  w 1967 roku w Poznaniu. Studia na Politechnice Poznańskiej, dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Mariana Fikusa. Doktorat na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej w 2001 roku. Nauczyciel akademicki na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej, w Katedrze Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Sztuk Wizualnych.

Twórczość w zakresie projektowania, malarstwa, rysunku, fotografii. Udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych. Kurator wystaw. Organizator konkursów.

Działalność dydaktyczna w zakresie malarstwa, rysunku, grafiki, projektowania.

Udział w interdyscyplinarnych programach, projektach edukacyjno – twórczych.



Ekspozycja prac w Galerii U JEZUITÓW

fot.Mirosław Baryga











poniedziałek, 2 listopada 2015

II Zaduszki z Muzyką Klasyczną - relacja

II Zaduszki z Muzyką Klasyczną - relacja

Motywem przewodnim koncertu zaduszkowego, który odbył się 2 listopada 2015 r w kościele u oo. Jezuitów w Poznaniu było communio (utwór przewidziany na komunię) z mszy pogrzebowej: lux aeterna luceat eis Domine, cum sanctis tuis in aeternum, quia pius est ( światłość wiekuista niechaj im świeci, o Panie, wśród Świętych Twoich na wieki, bo jesteś pełen dobroci). Utwór ten rozbrzmiewał kilkakrotnie, towarzysząc procesyjnemu przechodzeniu zespołu Liquescentes ku ołtarzom, przy których śpiewane były kolejne części z mszy Requiem: introit, graduał, tractus i offertorium.

Utwory gregoriańskie przeplatały się z przejmującym brzmieniem puzonów, na których grali muzycy z zespołu TrombQuartet. W ich wykonaniu usłyszeliśmy:
- Achieved is the glorious work z Oratorium Stworzenie świata (J. Haydn),
- Fugę g-moll (J.S. Bach)
- Pawanę na śmierć Infantki (M. Ravel)
- Chorał I (prawykonanie) E. Fabiańska-Jelińska
- Trois Chansons (C. Debussy).

Utworom muzycznym towarzyszyły medytacje w pięknej interpretacji Katarzyny Grajewskiej.
 

   










 





tekst: Agnieszka Łysakowska
fot.: Piotr Łysakowski