Historia miejsca

W Poznaniu Dominikanie pojawili się w 1231 roku osiedlając się początkowo na Śródce, a następnie w 1244 roku przenosząc się na lewy brzeg, gdzie zbudowali klasztor i kościół. W latach 1615-1622 Kompleks klasztorny został poddany rozbudowie. Wtedy to powstały obok kościoła kaplica św. Jacka z przylegającą do niej loggią. Obok kaplicy została także dobudowana biblioteka klasztorna. Obie przestrzenie, stanowiące skrzydła zachodnie i południowe ówczesnego klasztoru, stanowią obecnie GALERIĘ U JEZUITÓW. Pozostałe dwa skrzydła dawniej czworobocznego kompleksu zostały rozebrane przez władze Pruskie, a na ich miejscu wzniesiono arsenał. Z arsenału do naszych czasów dotrwał jedynie niewielki budynek od ul. Stawnej, zaś na obecnie pustym placu od ul. Garbary można oglądać odkryte podczas prac archeologicznych gotyckie fundamenty klasztoru.

W 1803 r. miał miejsca pożar, po którym nastąpiła przebudowa poszycia dachu, a obiekt został zaadaptowany na szpital.

W 1901 r. w zespole poklasztornym został ufundowany Dom trzeźwości im. św. Józefa.

Od 1920 r. obiekt zajmują Księża Jezuici.

"Śladami Jezuitów w Poznaniu"
film nakręcony z okazji
444. rocznicy przybycia Jezuitów do Poznania


c.d.n.