Galeria U JEZUITÓW

27 września 2024 r. o godz. 19.00 zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Piotra Paraniaka "ZEMSTA RĘKI ŚMIERTELNEJ".

Wystawa będzie czynna do 5.10.2024
od poniedziałku do piątku w godz. 17:00 - 20:00.

Zemsta ręki śmiertelnej

Artysta odbija swoje dłonie w miejsce dłoni namalowanych, wyrzeźbionych, czy stotografowanych przez innych twórców w ciągu minionych wieków.

Przywraca śmiertelność temu, co w zamierzeniu miało być nieśmiertelne, realność temu, co iluzoryczne.

Piotr Paraniak 

Absolwent ASP w Poznaniu, (r. 2001)

 Dyplom z malarstwa sztalugowego w pracowni prof. Jana Świtki. 

 Prezentował swoje prace w wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i poza granicami kraju, m.in.: K.E.O. Gallery, Ateny, Grecja (2008, 2012). BrickLane Gallery, Londyn, GB (2015), Festiwal Młodej Sztuki * lAbiRynT* w Słubicach i Frankfurcie n/O (2016-2018), AFF w Warszawie (2016-2019), Warsaw Off Art, 2021. 

Pedagog, promotor i krytyk sztuki.

Artysta jest autorem trzech cykli malarskich, które powstawały w przeciągu ostatniego ćwierćwiecza. Są nimi: KRĘGI, OKNA, DŁONIE. Pozornie różne, podejmujące różną problematykę, mają jeden wspólny, ważny mianownik - czasoprzestrzeń. Wszystkie odnoszą się do przemijania w bardzo szerokiej perspektywie - z jednej strony od studiów nad horyzontem i jego kojącego wpływu na naszą psychikę, a z drugiej, odnosząc się do nieuchronnego upływ niszczycielskiego czasu.

Malarstwo Piotra Paraniaka zawsze balansowało pomiędzy abstrakcją a surrealizmem, a w ostatnim okresie kilku lat z silnymi motywami figuratywnymi.

W prezentowanym dzisiaj cyklu DŁONIE, który można podzielić na trzy fazy, artysta prezentuje dwie ostatnie:

- przywołuje fragmenty prac minionych twórców, odbijając na ich powierzchni własne dłonie w miejsce wcześniej namalowanych.

- w ten sposób kwestionuje i stawia na głowie to, co przez długi czas było istotą sztuki, tj. utrwalanie i unieśmiertelnienie przedstawianych postaci.

Tytuł tej wystawy - ZEMSTA RĘKI ŚMIERTELNEJ - jest zapożyczeniem, a przez to odniesieniem do fragmentu wiersza Wisławy Szymborskiej pt. „Radość pisania”, w którym noblistka podkreśla ocalającą rolę poezji nad czasem i przemijaniem.

Piotr Paraniak dokonuje trawestacji tych słów, odwracając ich znaczenie. Nie mści się na śmierci i przemijaniu, ale staje się ich wspólnikiem, demaskując nieśmiertelność sztuki, jako swoisty fałsz i obłudę. Sztuka, wg Artysty, mami swojego odbiorcę, dając mu zafałszowany obraz rzeczywistości, swoistą Cyterę, na którą szczęśliwi odpływają.

W jakimś sensie Piotr przypomina o brutalnym i bezlitosnym aspekcie upływającego czasu. W jego pracach pojawiają się również ludzkie postacie, zaangażowane w rozmaite relacje. to jest ten czynnik życia, codziennych sytuacji, ważnych i mniej ważnych, egoistycznych i empatycznych, które wypełniają nasze dni. Są one przeciwległym, pozytywnym biegunem do motywu przemijania i rzeczy ostatecznych.

środa, 19 czerwca 2024

Projekt społeczno-kulturalny "Szept jedwabiu"

25 czerwca 2024 r. w godz. 16:00 - 20:00 zapraszamy do udziału w projekcie "Spotkanie Kultur - Świat potrzebuje czułości” .

CEL:

Spotkanie twórców kultury społecznej w Poznaniu z osobami przybywającymi z Chin lub pochodzenia azjatyckiego, przebywającymi w naszym mieście z racji studiów, pracy, z innych względów - w miejscu o szczególnej historii i atmosferze, jakim jest Galeria u Jezuitów w Poznaniu.

Spotkanie z instytucjami kulturalnymi, przedstawicielami poznańskich uczelni i władzami Miasta.

Wymiana doświadczeń, poznanie bliższe kultury Chin, historii, tradycji, języka, nawiązanie relacji między przedstawicielami poznańskich społeczności.

Zaproszenie do twórczego współdziałania w tworzeniu kultury społecznej miasta. Przeciwdziałanie wykluczeniom społecznym.

Możliwość twórczej kontynuacji o charakterze warsztatowym (koncerty, wystawy, performance) w przestrzeniach miejskich.

PROGRAM:

Koncert wirtuozki Anny Krysztofiak - Antyczna muzyka chińska - godz. 19

Spotkanie z pisarką Agnieszką Couderq, promocja książki "Ostatni wysłannik dynastii Ming" - godz. 17

Tradycyjny rytuał parzenia herbaty: Stowarzyszenie Zaparzaj - godz. 18

Panel dyskusyjny "Made in Poland" - z udziałem przedstawicieli nauki i sztuki oraz Urzędu Miasta - godz. 16

Pokaz fotografii artystycznej z cyklu: “Szept Jedwabiu”, z udziałem Studia Teatralnego ANIKAME (cały czas)

Zapraszamy do swobodnej debaty z udziałem dyrektorów instytucji i przedstawicieli władz miasta pt.: “Made in Poland” - o stereotypach kulturowych dotyczących Polski i Chin.

MIEJSCE I CZAS:

Galeria u Jezuitów, ul. Dominikańska 10, Poznań.

25 czerwca 2024, godz. 16-20 (można dołączyć w dowolnym punkcie programu; czas może się nieznacznie wydłużyć)

ORGANIZATOR:

Centrum Integracji Kulturalnej VINEA, Dom Zakonny Towarzystwa Jezusowego w Poznaniu, Jesuit Refugee Service, Studio Teatralne ANIKAME.

Cegiełki w wysokości 50 zł. na rozwój wydarzeń kulturalnych w Galerii u Jezuitów - można nabyć na miejscu w godz. 15.30-19.

Kontakt: 662004446

wtorek, 18 czerwca 2024

Wystawa "Impresjoniści 3D"

23 czerwca 2024 r. w godz. 9:00 - 17:00 zapraszamy na ekspozycję "Impresjoniści 3D".

Jest to nowa i nie prezentowana jeszcze w Polsce wystawa z dziełami, które przedstawione były 150 lat temu podczas Pierwszej Wystawy Impresjonistów w Paryżu w studio Nadara przy Boulevard des Capucines 35.

Zobacz na własne oczy dzieła mistrzów prezentowane podczas Pierwszej Wystawy Impresjonistów w trójwymiarowej wersji, gdzie dzieła malarzy zyskały jeszcze większą głębię, ekspresję i wyeksponowały ostatni plan, podkreślając mistrzowską perfekcję

w detalach.

Pejzaże, martwa natura, portrety na wyciągnięcie ręki. Blisko 60 dzieł malarzy członków Stowarzyszenia Anonimowego Spółki Akcyjnej Artystów: Malarzy, Rzeźbiarzy, Rytowników i Litografów przetworzono do wersji 3D z użyciem technologii anaglif red-cyjan. Cezanne, Monet, Morisot, Pissaro, Renoir, Sisley oraz Attendu, Astruc, Boudin, Brandon, Bureau, Cals, Colin, Guiallumin, Lepic, Lepine, Molins, Nittis oraz Rouart spotkaj najbardziej znane nazwiska w świecie sztuki już w weekend 23 czerwca 2024 r. w Poznaniu. Zobacz świat, ukazany przez artystów„buntowników” reprezentujących różne spojrzenie na rzeczywistość i sztukę przenosi się na ich obrazy, wpływając na osiągnięcie oczekiwanej końcowej wizji kompozycji.

Dodatkową wartością są ciekawe doznania estetyczne wynikające z zastosowania „trójwymiaru”. Należy jednak pamiętać, że nie widzenie trójwymiarowe jest celem wystawy, tylko lepsze poznanie dzieła i zachęcenie do nowego, pełnego spojrzenia na oryginał.

sobota, 15 czerwca 2024

Gry, zabawy, archetypy, podświadomość - Jakub Matusewicz

17.06.2024 r. o godz. 19:00 zapraszamy na wernisaż wystawy z oprowadzeniem kuratorskim Jakuba Matusewicza "Gry, zabawy, archetypy, podświadomość".

Wystawa otwarta

18 -20.06.2024
wtorek - czwartek w godz. 17:00 - 20:00

Publiczna obrona pracy magisterskiej: 19.06 godz.13:00

Fragmenty pracy magisterskiej:

“Obraz został scharakteryzowany przez pryzmat widza, który może go użyć, w celu zobaczenia go w inny sposób. O tak pojmowanym obrazie mogę powiedzieć, że jest to pra-obraz. Dzięki temu, że opowiada o tym „czego nie było”, a jednocześnie każdy przeczuwa (owa irytacja umysłu), że wnioski, do których dochodzi, mogą być konkretne, a nawet bliskie prawdy. Dochodzenie do tych wniosków może być powolne, czasem niemożliwe. W moim przekonaniu, obraz, który nie ma w sobie tajemnicy, przestaje być obrazem. Nie oznacza to jednak, że musi być nieczytelny, wręcz przeciwnie– obraz lapidarny, który w sposób oszczędny i prosty wywoła refleksję, wpatrywanie się w taflę/zwierciadło, można uznać za udany. Sądzę, że dzieje się tak przez odpowiedni dobór znaków, z których konstruuje się obraz.”

“Jednym z zagadnień archetypu dziecka, jakie wskazuje Jung, jest problem jedności i wielości motywu. „(...) pojawiło się prawdopodobieństwo rozszczepienia. Takie formy występują zwłaszcza w wypadku schizofrenii, (...) a wówczas motyw wielu dzieci przedstawia produkt rozkładu osobowości. Jeśli jednak owa wielość pojawia się u osobnika normalnego, wówczas chodzi tu o przedstawienie jeszcze niedokonanej syntezy 21 C.Jung, Archetypy i nieświadomośc zbiorowa, przeł. Robert Reszke, Zurych 2016, s. 165. 22 ibidem s. 169. 12 osobowości. Osobowość czy też jaźń, znajduje się wówczas na etapie wielości, co oznacza, że niewątpliwie istnieje jakieś ja, ale jego Całkowitość możliwa jest do przeżycia jeszcze nie w ramach własnej osobowości, (...)”

„Potencjalna przyszłość” to drugi obszar mieszczący się w archetypie dziecka. Ma on swoje odzwierciedlenie w mitologii i wierzeniach różnych kultur i religii. „Dziecko to jednak tylko środek ekspresji (a i to nie jedyny!) na wyrażenie niepojętego tak dokładniej faktu psychicznego. Z tego względu mitologiczne wyobrażenie dziecka w żadnym wypadku nie jest kopią dziecka .«empirycznego», lecz jako takim rozpoznawalnym symbolem: chodzi tu o boskie, cudowne, czyli właśnie nie ludzkie dziecko, spłodzone, zrodzone i wychowane w całkiem szczególnych warunkach. Jego czyny są równie cudowne lub monstrualne, co jego natura czy cechy fizyczne”

“Nieświadomość zbiorowa określona w archetypie dziecka, pomimo swojej genezy w snach i mitach, może być wywołana przez ważne, a przez to bardzo emocjonujące wydarzenia– np. narodziny dziecka. Zastanawiam się, czy potrzeba stworzenia wizerunku lub sceny z życia rodziny była podyktowana rytmem wydobywającym się z obrazo-bębna i czy przedstawienia, które powstają, są zobrazowaniem czasu świętego– który pomimo swojego zakotwiczenia w bieżącej codzienności mówi o czymś określającym „człowieka”– uwidaczniając tajemnice, jaką stanowi codzienność.”

“W archetypie dziecka wątki metafizyczne przeplatają się z codziennością, zabawa z poświęceniem, a narodziny ze śmiercią.”

“Przytoczone przeze mnie przykłady dzieł dotykają jedynie małego wycinka aspektów, które mają zakotwiczenie w niewyczerpywalnym archetypie dziecka. Wybór ten uważam za symptomatyczny dla mojej koncepcji pra-obrazu. Ponieważ ludzie na przestrzeni wieków mają nieustannie podobne doświadczenia, które uruchamiają obrazo-bębny, będą ciągle powstawać kolejne pra-obrazy umożliwiające zgłębianie otaczających nas tajemnic.”

piątek, 7 czerwca 2024

Hjörleifur Halldórsson - Wystawa dyplomowa

12 czerwca 2024 r. o godz. 18:00 zapraszamy na otwarcie wystawy dyplomowej Hjörleifur'a Halldórsson'a zatytułowanej "impermanence - przemijanie".

Wystawa będzie czynna od 13 do 15 czerwca w godz. 12:00 - 19:00.

Przemijanie.

"Wszystko w końcu przeminie. Nic nie jest stałe. Nasze życie, społeczeństwo, emocje i świat są wszystko tymczasowe.

W tej wystawie staram się ująć koncepcję przemijania jako pozytywną siłę twórczą. Akceptacja przemijania służy jako brama do minimalizowania cierpienia. Takie przekonanie przynosi spokój umysłu, by zaakceptować rzeczy, które nie mogą być zmienione oraz odwagę do zmiany rzeczy, które można zmienić a także mądrość, by rozróżnić te dwie rzeczy.

To, co przyjdzie potem, ujawni się samo w sobie we właściwym czasie.

Moje obrazy są formą narracji tego, co zwykle staje się cierpieniem, gdy staramy się uznać przemijającą naturę życia, przedmiotów, emocji i doświadczeń. To opór zwykle manifestuje jako melancholijne piękno trzymające się nostalgicznej i euforycznej wizji przeszłości. Mam nadzieję, że konfrontując to, wywołam emocje i dialog z naszymi wewnętrznymi konfliktami."(od Autora)

środa, 29 maja 2024

Nie diabeł za skórą - Wystawa dyplomowa Aleksandry Żalińskiej

4 czerwca 2024 r. o godz. 18:30 zapraszamy na otwarcie wystawy dyplomowej Aleksandry Żalińskiej zatytułowanej "Nie diabeł za skórą".

Dostępna 5 czerwca w godz. 17:00 - 19:00.

Oprowadzanie: 6 czerwca, godz. 17:00

Nie diabeł za skórą to zwrócenie uwagi na potencjał tkwiący w fotografii intymnej, która odkrywając relacje międzyludzkie ukazuje sens istnienia. Zależności te są inspirujące twórczo, zwłaszcza podczas prób odsłaniania istoty człowieczeństwa w świecie kierującym się konsumpcyjną postawą wobec życia. Jeśli fotografie potraktujemy jako obiekty egzystencjalne, z którymi wchodzimy w dialog, to obdarzą nas energią, która jest w stanie poruszyć wrażliwość i otworzyć na zapomniane i ulotne doznania. Przy pomocy fotografii analogowej, kierując się osobistym doświadczeniem, w którym gesty, ich symbolika i niejednoznaczność pełnią bardzo istotną, uniwersalną rolę Artystka szuka przejawów miłości, ukazując złożoność i wieloaspektowość rzeczywistości będącej niejako cechą charakteru określającą stosunek człowieka do świata. Miłość w takim wymiarze jest największym bogactwem obiektywnego istnienia. Wiąże się bardzo ściśle z przeżywaniem wartości i jest najpełniejszą realizacją możliwości, które tkwią w człowieku.